Czcigodnemu i pobożnemu mężowi, bratu Teodorykowi, wielkiemu mistrzowi Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, najdroższemu mojemu przyjacielowi, Jan z Bożej łaski król Czech i hrabia Luksemburga, zawsze i we wszystkim gotowy okazać łaskawość. Wiedzcie, że przebywając przez trzy tygodnie u króla Węgier, najlepiej jak potrafiliśmy, załatwiliśmy sprawy wasze i Zakonu, o czym wasi bracia, którzy byli z nami, mogli Was w pełni poinformować. Po pierwsze, król Polski zobowiązuje się i powinien przekazać Wam dokument zrzekający się w imieniu swoim i jego następców ziemi chełmińskiej i Pomorza, oraz utrzymania z Wami szczerej przyjaźni na przyszłość. Następnie, król Węgier i my zobowiązujemy się dać Wam dokument poświadczający wspomniane zrzeczenie króla Polski i zawarcie przyjacielskiego porozumienia pomiędzy Wami. Dalej, król Polski powinien przekazać Wam dokument wstawienniczy do Ojca Świętego, aby ten własnym dokumentem potwierdził daną Wam przez niego i jego poprzedników darowiznę na rzecz Zakonu, to jest ziemię chełmińską i Pomorze. Następnie, król Polski powinien dać Wam dokumenty i otrzymać od Was dokumenty wystawione przez biskupów i innych duchownych, a także świeckich, w których zobowiązują się nie dochodzić szkód wyrządzonych im w minionej wojnie przez Was i przez Waszych ludzi ani przed sądem kościelnym, ani świeckim, a także wyrzekają się zemsty. Następnie, król Polski zobowiązuje się uzyskać dla Was dokument króla Węgier zrzekający się w imieniu swoim i potomków praw do wspomnianych ziemi chełmińskich i Pomorza, ponieważ pojął za żonę siostrę króla Polski. Dane pod naszą pieczęcią w niedzielę, kiedy śpiewa się "Ad te levavi", w roku Pańskim tysiąc trzysta trzydziestym piątym.
"3 grudnia 1335 roku" In: Rácz, György (ed.): Visegrád 1335. Bratysława, 2009, s. 159.